მსოფლიოში ადამიანების სიცოცხლის ხანგრძლივობა იზრდება. დღესდღეობით, ადამიანების უმეტესობას შეუძლია 60 წელზე მეტი ხნის განმავლობაში ან კიდევ უფრო მეტხანს იცოცხლოს. მსოფლიოს ყველა ქვეყანაში ხანდაზმული მოსახლეობის რაოდენობა და პროპორცია იზრდება.
2030 წლისთვის მსოფლიოში ყოველი მეექვსე ადამიანი 60 წლის ან მეტი ასაკის იქნება. ამ დროისთვის, 60 წლის ან მეტი ასაკის მოსახლეობის წილი 2020 წელს არსებული ერთი მილიარდიდან 1.4 მილიარდამდე გაიზრდება. 2050 წლისთვის 60 წლის ან მეტი ასაკის ადამიანების რაოდენობა გაორმაგდება და 2.1 მილიარდს მიაღწევს. 80 წლის ან მეტი ასაკის ადამიანების რაოდენობა, სავარაუდოდ, 2020-დან 2050 წლამდე გაორმაგდება და 426 მილიონს მიაღწევს.
მიუხედავად იმისა, რომ მოსახლეობის დაბერება, რომელიც დემოგრაფიული დაბერების სახელითაა ცნობილი, მაღალი შემოსავლის მქონე ქვეყნებში დაიწყო (მაგალითად, იაპონიაში, სადაც მოსახლეობის 30% უკვე 60 წელზე მეტია), ამჟამად ყველაზე დიდ ცვლილებებს დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნები განიცდიან. 2050 წლისთვის მსოფლიოს 60 წლის და უფროსი ასაკის მოსახლეობის ორი მესამედი დაბალი და საშუალო შემოსავლის მქონე ქვეყნებში იცხოვრებს.
დაბერების ახსნა
ბიოლოგიურ დონეზე, დაბერება დროთა განმავლობაში სხვადასხვა მოლეკულური და უჯრედული დაზიანების დაგროვების შედეგია. ეს იწვევს ფიზიკური და გონებრივი შესაძლებლობების თანდათანობით შემცირებას, დაავადებების რისკის ზრდას და საბოლოოდ სიკვდილს. ეს ცვლილებები არც წრფივია და არც თანმიმდევრული და ისინი მხოლოდ ნაწილობრივ არის დაკავშირებული ადამიანის ასაკთან. ხანდაზმულ ადამიანებში დაფიქსირებული მრავალფეროვნება შემთხვევითი არ არის. ფიზიოლოგიური ცვლილებების გარდა, დაბერება, როგორც წესი, დაკავშირებულია ცხოვრების სხვა გარდამავალ ეტაპებთან, როგორიცაა პენსიაზე გასვლა, უფრო შესაფერის საცხოვრებელში გადასვლა და მეგობრებისა და პარტნიორების გარდაცვალება.
დაბერებასთან დაკავშირებული საერთო ჯანმრთელობის მდგომარეობები
ხანდაზმულ ადამიანებში გავრცელებული ჯანმრთელობის პრობლემებია სმენის დაქვეითება, კატარაქტა და რეფრაქციული მანკები, ზურგისა და კისრის ტკივილი, ასევე ოსტეოართრიტი, ფილტვების ქრონიკული ობსტრუქციული დაავადება, დიაბეტი, დეპრესია და დემენცია. ასაკის მატებასთან ერთად, ადამიანები უფრო მეტად არიან მიდრეკილნი ერთდროულად რამდენიმე დაავადების განვითარებისკენ.
სიბერის კიდევ ერთი მახასიათებელია რამდენიმე რთული ჯანმრთელობის მდგომარეობის გამოვლენა, რომლებსაც ხშირად გერიატრიულ სინდრომებს უწოდებენ. ისინი, როგორც წესი, მრავალი ძირითადი ფაქტორის შედეგია, მათ შორის სისუსტე, შარდის შეუკავებლობა, დაცემა, დელირიუმი და ნაწოლები.
ჯანსაღი დაბერების ფაქტორები
სიცოცხლის ხანგრძლივობის გაზრდა შესაძლებლობებს ქმნის არა მხოლოდ ხანდაზმული ადამიანებისთვის და მათი ოჯახებისთვის, არამედ მთელი საზოგადოებისთვისაც. დამატებითი წლები ახალი აქტივობების, როგორიცაა უწყვეტი განათლების მიღება, ახალი კარიერის დაწყება ან დიდი ხნის წინ მიტოვებული გატაცებების შექმნა, შესაძლებლობას იძლევა. ხანდაზმული ადამიანები ასევე მრავალი გზით უწყობენ ხელს ოჯახებისა და თემების განვითარებას. თუმცა, ამ შესაძლებლობებისა და წვლილის რეალიზაციის ხარისხი დიდწილად ერთ ფაქტორზეა დამოკიდებული: ჯანმრთელობაზე.
მტკიცებულებები მიუთითებს, რომ ფიზიკურად ჯანმრთელი პირების პროპორცია დაახლოებით უცვლელი რჩება, რაც იმას ნიშნავს, რომ ცუდი ჯანმრთელობის პირობებში გატარებული წლების რაოდენობა იზრდება. თუ ადამიანებს შეეძლოთ ამ დამატებითი წლების კარგ ფიზიკურ ჯანმრთელობაში ცხოვრება და თუ ისინი მხარდამჭერ გარემოში იცხოვრებდნენ, მათი უნარი, აკეთონ ის, რაც მათთვის ღირებულია, ახალგაზრდების მსგავსი იქნებოდა. თუ ეს დამატებითი წლები ძირითადად ფიზიკური და გონებრივი შესაძლებლობების შემცირებით ხასიათდება, მაშინ ხანდაზმულ ადამიანებსა და საზოგადოებაზე გავლენა უფრო უარყოფითი იქნება.
მიუხედავად იმისა, რომ ხანდაზმულ ასაკში ჯანმრთელობის ზოგიერთი ცვლილება გენეტიკურია, უმეტესობა განპირობებულია ინდივიდების ფიზიკური და სოციალური გარემოთი - მათ შორის მათი ოჯახებით, სამეზობლოებითა და თემებით, ასევე მათი პიროვნული მახასიათებლებით.
მიუხედავად იმისა, რომ ხანდაზმულთა ჯანმრთელობის ზოგიერთი ცვლილება გენეტიკურია, უმეტესობა განპირობებულია ფიზიკური და სოციალური გარემოთი, მათ შორის მათი ოჯახით, სამეზობლოთი, თემით და პიროვნული მახასიათებლებით, როგორიცაა სქესი, რასა ან სოციალურ-ეკონომიკური სტატუსი. გარემო, რომელშიც ადამიანები იზრდებიან, თუნდაც ნაყოფის სტადიაში, მათ პიროვნულ მახასიათებლებთან ერთად, გრძელვადიან გავლენას ახდენს მათ დაბერებაზე.
ფიზიკურ და სოციალურ გარემოს შეუძლია პირდაპირ ან ირიბად იმოქმედოს ჯანმრთელობაზე შესაძლებლობების, გადაწყვეტილებებისა და ჯანსაღი ქცევის ბარიერებზე ან სტიმულებზე ზემოქმედებით. ჯანსაღი ქცევის შენარჩუნება მთელი ცხოვრების განმავლობაში, განსაკუთრებით დაბალანსებული კვება, რეგულარული ფიზიკური ვარჯიში და მოწევისთვის თავის დანებება, ხელს უწყობს არაგადამდები დაავადებების რისკის შემცირებას, ფიზიკური და გონებრივი შესაძლებლობების გაუმჯობესებას და მკურნალობაზე დამოკიდებულების გადადებას.
მხარდამჭერი ფიზიკური და სოციალური გარემო ასევე საშუალებას აძლევს ადამიანებს, გააკეთონ მნიშვნელოვანი საქმეები, რაც შეიძლება რთული იყოს უნარების შემცირების გამო. მხარდამჭერი გარემოს მაგალითებია უსაფრთხო და ხელმისაწვდომი საზოგადოებრივი შენობებისა და ტრანსპორტის, ასევე ფეხით სასიარულო ადგილების ხელმისაწვდომობა. დაბერების წინააღმდეგ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სტრატეგიების შემუშავებისას მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ არა მხოლოდ ინდივიდუალური და გარემოსდაცვითი მიდგომები, რომლებიც ამცირებენ დაბერებასთან დაკავშირებულ დანაკარგებს, არამედ ის მიდგომებიც, რომლებმაც შეიძლება გააძლიერონ აღდგენა, ადაპტაცია და სოციალურ-ფსიქოლოგიური ზრდა.
დაბერებული მოსახლეობის პრობლემების გადაჭრის გამოწვევები
ტიპური ხანდაზმული ადამიანი არ არსებობს. ზოგიერთ 80 წლის ადამიანს ფიზიკური და გონებრივი შესაძლებლობები 30 წლის ადამიანების მსგავსი აქვს, ზოგი კი უფრო ახალგაზრდა ასაკში მნიშვნელოვნად უარესდება. საზოგადოებრივი ჯანდაცვის ყოვლისმომცველი ჩარევები ხანდაზმულებში არსებული გამოცდილებისა და საჭიროებების ფართო სპექტრს უნდა აკმაყოფილებდეს.
დაბერებული მოსახლეობის გამოწვევებთან გასამკლავებლად, საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სპეციალისტებმა და საზოგადოებამ უნდა აღიარონ და დაუპირისპირდნენ ასაკობრივ დამოკიდებულებებს, შეიმუშაონ პოლიტიკა მიმდინარე და პროგნოზირებული ტენდენციების მოსაგვარებლად და შექმნან მხარდამჭერი ფიზიკური და სოციალური გარემო, რომელიც ხანდაზმულ ადამიანებს საშუალებას მისცემს, გააკეთონ მნიშვნელოვანი საქმეები, რაც შეიძლება რთული იყოს შეზღუდული შესაძლებლობების გამო.
ასეთი ერთი მაგალითიდამხმარე ფიზიკური აღჭურვილობა არის ტუალეტის ლიფტიმას შეუძლია დაეხმაროს ხანდაზმულებს ან შეზღუდული მობილობის მქონე ადამიანებს ტუალეტში შესვლისას უხერხული პრობლემების წინაშე დგომაში. დაბერების წინააღმდეგ საზოგადოებრივი ჯანდაცვის სტრატეგიების შემუშავებისას მნიშვნელოვანია გავითვალისწინოთ არა მხოლოდ ინდივიდუალური და გარემოსდაცვითი მიდგომები, რომლებიც ამცირებენ დაბერებასთან დაკავშირებულ დანაკარგებს, არამედ ის მიდგომებიც, რომლებმაც შეიძლება გააძლიერონ აღდგენა, ადაპტაცია და სოციალურ-ფსიქოლოგიური ზრდა.
ჯანმო-ს პასუხი
გაეროს გენერალურმა ასამბლეამ 2021-2030 წლები გაეროს ჯანსაღი დაბერების ათწლეულად გამოაცხადა და ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციას მოუწოდა, მისი განხორციელების ხელმძღვანელობა მიეღო. გაეროს ჯანსაღი დაბერების ათწლეული გლობალური თანამშრომლობაა, რომელიც აერთიანებს მთავრობებს, სამოქალაქო საზოგადოებას, საერთაშორისო ორგანიზაციებს, პროფესიონალებს, აკადემიურ წრეებს, მედიას და კერძო სექტორს, რათა 10 წლის განმავლობაში განახორციელონ კოორდინირებული, კატალიზური და თანამშრომლობითი ქმედებები უფრო ხანგრძლივი და ჯანსაღი ცხოვრების ხელშესაწყობად.
ათწლეული ეფუძნება ჯანმო-ს გლობალურ სტრატეგიასა და სამოქმედო გეგმას და დაბერების საკითხებში გაეროს მადრიდის საერთაშორისო სამოქმედო გეგმას, რომელიც მხარს უჭერს გაეროს მდგრადი განვითარების 2030 წლის დღის წესრიგისა და მდგრადი განვითარების მიზნების მიღწევას.
ჯანსაღი დაბერების გაეროს ათწლეული (2021-2030) ოთხი მიზნის მიღწევას ისახავს მიზნად:
დაბერებასთან დაკავშირებული ნარატივისა და სტერეოტიპების შეცვლა;
დაბერებისთვის ხელსაყრელი გარემოს შექმნა;
ხანდაზმული ადამიანებისთვის ინტეგრირებული მოვლისა და პირველადი ჯანდაცვის სერვისების მიწოდება;
ჯანსაღი დაბერების გაზომვის, მონიტორინგისა და კვლევის გაუმჯობესება.
გამოქვეყნების დრო: 2023 წლის 13 მარტი