روندهای پیری

پیشینه تاریخی

ایتالیا یکی از کشورهایی با جدی‌ترین معضل پیری جمعیت محسوب می‌شود. در ده سال گذشته، میانگین سنی ساکنان ایتالیا از ۴۳ به ۴۵.۷ سال افزایش یافته است، امید به زندگی مردان به ۸۱ سال و امید به زندگی زنان به ۸۵.۳ سال رسیده است و نسبت جمعیت بالای ۶۵ سال به ۲۳.۲ درصد افزایش یافته است.

داده‌ها نشان می‌دهد که تا اول ژانویه ۲۰۱۷، کل جمعیت ایتالیا ۶۰.۵۷ میلیون نفر بوده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۸۶۰۰۰ نفر کاهش داشته و از سال ۲۰۰۷ به مدت نه سال متوالی رشد منفی داشته است. زاد و ولد در سال ۲۰۱۶ از ۴۸۶۰۰۰ نفر در سال قبل به ۴۷۴۰۰۰ نفر کاهش یافته و مرگ و میر از ۶۴۸۰۰۰ نفر به ۶۰۸۰۰۰ نفر رسیده است. بیش از ۱۱۵۰۰۰ ایتالیایی در سال ۲۰۱۶ به خارج از کشور مهاجرت کرده‌اند که در مقایسه با سال ۲۰۱۵، ۱۲.۶٪ افزایش داشته است.

این گزارش به ادامه روند پیری جمعیت ایتالیا اشاره کرد. در سال ۲۰۱۶، جمعیت بالای ۶۵ سال از ۱۳.۵ میلیون نفر فراتر رفت که ۲۲.۳ درصد از کل جمعیت این کشور را تشکیل می‌دهد و نسبت به سال قبل ۰.۳ درصد افزایش یافته است. در عین حال، میانگین امید به زندگی مردان ایتالیایی در سال ۲۰۱۶ از ۸۰.۱ سال در سال قبل به ۸۰.۶ سال و برای زنان از ۸۴.۶ سال به ۸۵.۱ سال افزایش یافته است. علاوه بر این، میانگین سن زنان باردار در ایتالیا در سال ۲۰۱۶ به ۳۱.۷ سال افزایش یافته و میانگین نرخ باروری از ۱.۳۵ سال گذشته به ۱.۳۴ کاهش یافته است.

طبق آمار در سال ۲۰۱۹، ایتالیا دومین کشور مسن در جهان است. کل جمعیت ایتالیا حدود ۵۹.۵ میلیون نفر است که از این تعداد حدود ۲۸.۶٪ بالای ۶۰ سال و ۲۲.۴٪ بالای ۶۵ سال سن دارند. از هر ۵ نفر در ایتالیا ۱ نفر بالای ۶۵ سال سن دارد. آلمان سومین کشور مسن در جهان است. کل جمعیت آلمان حدود ۸۳.۱۵ میلیون نفر است که از این تعداد، جمعیت بالای ۶۰ سال حدود ۲۷.۴٪ و جمعیت بالای ۶۵ سال حدود ۲۱.۱٪ را تشکیل می‌دهد.

آخرین نظرسنجی

در آخرین گزارش منتشر شده توسط اداره آمار مرکزی ایتالیا، پیش‌بینی می‌شود جمعیت ایتالیا در سال ۲۰۷۰ به حدود ۴۷.۶ میلیون نفر کاهش یابد که نسبت به ژانویه ۲۰۲۰ حدود ۲۰ درصد کاهش نشان می‌دهد. رسانه‌های محلی ایتالیا در ۲۷ ژانویه گزارش دادند که جمعیت ایتالیا در ژانویه ۲۰۲۰ حدود ۵۹.۶ میلیون نفر بوده است و پیش‌بینی می‌شود این تعداد در سال ۲۰۳۰ به حدود ۵۸ میلیون نفر و در سال ۲۰۵۰ به حدود ۵۴.۱ میلیون نفر کاهش یابد.

علاوه بر کاهش جمعیت، نمی‌توان جمعیت مسن ایتالیا را نادیده گرفت. اداره مرکزی آمار پیش‌بینی می‌کند که بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰، میانگین سنی ایتالیایی‌ها از ۴۵.۷ سال به ۵۰.۷ سال افزایش یابد؛ نسبت افراد بالای ۶۵ سال در کل جمعیت از ۲۳.۲ درصد به ۳۵ درصد افزایش یابد؛ نسبت افراد زیر ۱۴ سال از ۱۳ درصد به حداکثر ۱۲ درصد افزایش یابد؛ نسبت جمعیت در سن کار از ۶۳ درصد به ۵۳ درصد کاهش یابد. نرخ زاد و ولد ایتالیا سال‌هاست که در بین کشورهای اروپایی در سطح پایینی قرار دارد. از سال ۲۰۰۷، نرخ مرگ و میر جمعیت ایتالیا هر ساله از نرخ زاد و ولد پیشی گرفته است.

موسسه تحقیقاتی کنفدراسیون کار ایتالیا اعلام کرد که افزایش سن جمعیت تأثیر جدی بر بازار کار این کشور خواهد گذاشت. در ۲۰ سال آینده، جمعیت در سن کار ایتالیا که بین ۱۶ تا ۶۳ سال سن دارند، ۶.۸ میلیون نفر کاهش خواهد یافت، در حالی که جمعیت غیر در سن کار زیر ۱۵ سال و بالای ۶۴ سال ۳.۸ میلیون نفر افزایش خواهد یافت.

در سال ۲۰۲۱، رسانه‌های ایتالیایی گزارش دادند که در حال حاضر، تعداد ایتالیایی‌های بالای ۶۵ سال ۱.۵ برابر جوانان زیر ۱۴ سال است و تا سال ۲۰۳۰، این نسبت به ۲.۰۷ برابر افزایش خواهد یافت. تغییرات در ساختار جمعیتی جامعه رو به پیری، چالش‌های جدی را برای سیاست، اقتصاد و جامعه ایتالیا به ارمغان آورده است.

افزایش جمعیت سالمندان برخی مشکلات اجتماعی را به همراه داشته است. به عنوان مثال، گرایش افکار عمومی به سمت رأی‌دهندگان مسن‌تر بر سطح سیاست‌های ملی تأثیر می‌گذارد و روند اجتماعی-اقتصادی ایتالیا را تغییر می‌دهد. علاوه بر این، ایتالیایی‌ها حس قوی خانواده دارند و مراقبت از سالمندان به عنوان یک مسئولیت خانوادگی تلقی می‌شود. نسبت خانه‌های سالمندان و خدمات مراقبت در منزل در ایتالیا زیاد نیست و سازمان‌های دولتی و جامعه تنها زمانی مداخله می‌کنند که افراد بی‌سرپرست و سالمندان مجرد به آنها نیاز داشته باشند. بنابراین، وضعیت سلامت و مراقبت روزانه از جمعیت سالمندان به یک مسئله مهم در جامعه ایتالیا تبدیل شده است. خبرگزاری ایتالیایی ANSA به آخرین داده‌های رصدخانه سلامت ایتالیا استناد کرد که نشان می‌دهد تا سال 2028، حدود 6.3 میلیون سالمند در ایتالیا وجود خواهند داشت که استقلال خود را از دست خواهند داد و این امر مشکلات اجتماعی جدی مانند مراقبت ناکافی را به همراه خواهد داشت. در عین حال، نسبت سالمندان در ایتالیا که از افسردگی رنج می‌برند و موارد طلاق جمعیت سالمندانی که خانواده‌های خود را سازماندهی مجدد می‌کنند نیز در سال‌های اخیر رو به افزایش بوده است.

هرم‌های جمعیتی - هرم جمعیتی ایتالیا در سال 2022

فناوری اطلاعات ایتالیا

در سال ۲۰۲۲، توزیع جمعیت ایتالیا به شرح زیر است:

کل جمعیت	۵۹,۱۱۹,۴۰۰	۱۰۰٪
جمعیت نوجوانان	۷,۴۱۶,۴۵۰	۱۲.۵۴٪
جمعیت در سن کار	۳۷.۶۰۱.۸۴۲	۶۳.۶۰٪
جمعیت سالمندان	۱۴,۱۰۱.۱۰۸	۲۳.۸۵٪

جمعیت در سن کار در سال ۲۰۳۲ کمتر از ۶۰٪ از کل جمعیت خواهد بود. جمعیت سالمندان تا سال ۲۰۲۴ بیش از دو برابر جمعیت نوجوانان خواهد بود. کل جمعیت در سال ۲۰۱۴ به اوج خود یعنی ۶۰،۳۴۷،۸۴۴ نفر رسید.

در سال ۲۰۵۰، جمعیت سالمندان ۳۷.۰۹ درصد از جمعیت ایتالیا را تشکیل خواهد داد و مشکل پیری جمعیت جدی است.]آمار جهانی بانک جهانی]

شکل ۲ [آمار جهانی بانک جهانی]

پیشینه تاریخی

آلمان روند طولانی سالمندی خود را از نیمه دوم قرن نوزدهم آغاز کرد. در سال ۱۹۳۰، جمعیت ۶۵ سال به بالا ۷٪ از کل جمعیت را تشکیل می‌دادند که نشان می‌داد آلمان در ورود به جامعه‌ای پیر، پیشتاز بوده است. از آن زمان، نسبت سالمندان همچنان رو به افزایش بوده است. در طول ۴۵ سال از ۱۹۳۰ تا ۱۹۷۵، نسبت جمعیت ۶۵ سال به بالا در آلمان از ۷٪ به ۱۴٪ افزایش یافته است.

وضعیت اقتصادی آلمان تحمل بیشتری نسبت به پیری جمعیت دارد، بنابراین نرخ بیمه بازنشستگی و سطح مستمری آن نسبتاً بالاست. طبق آمار، نرخ حق بیمه بیمه بازنشستگی قانونی در آلمان در سال‌های ۱۹۹۷ و ۱۹۹۸ به ۲۰.۳٪ رسیده است. پایه اقتصادی قوی آن، سرمایه لازم برای حفظ هزینه‌های بالای بازنشستگی را به آن می‌دهد. با این حال، توسعه عمیق‌تر پیری جمعیت و افزایش امید به زندگی ناگزیر منجر به افزایش تعداد مستمری‌بگیران و تعداد سال‌های دریافت آنها خواهد شد. حتی در شرایط اقتصادی فعلی، جای تردید است که آیا سطح بالای اولیه مزایا قابل حفظ است یا خیر. اگر وضعیت اقتصادی بدتر شود و انعطاف‌ناپذیری رفاه بالا، کاهش شدید سطح مستمری را دشوار کند، سوار شدن بر ببر دشوار خواهد بود. آلمان از این امر آگاه است و سعی کرد سطح مستمری بیش از حد را در قانون اصلاحات مستمری ۱۹۹۹ کاهش دهد و یک عامل توسعه جمعیت را به فرمول محاسبه مستمری اضافه کند و در عین حال، با افزودن یک عامل توسعه جمعیت به فرمول محاسبه مستمری، و در عین حال برای اطمینان از تعدیل کاهش سطح مستمری، با بند ۰ تضمین سطح طلایی مستمری، سطوح استاندارد مستمری را تضمین کند.

آخرین نظرسنجی

در سال ۲۰۲۰، جمعیت آلمان ۸۳.۱۵۵ میلیون نفر است که نرخ رشد طبیعی آن -۲.۵ درصد است، که در مقایسه با دوره رونق زاد و ولد در سال ۱۹۶۴، کاهشی ۰.۹ درصدی را نشان می‌دهد. برای ۴۸ سال متوالی، جمعیت جدید نتوانسته شکاف مرگ و میر را جبران کند و عمدتاً به مهاجران و مهاجران نسل دوم به عنوان منبع رشد جمعیت متکی بوده است. انتظار می‌رود جمعیت آلمان تا سال ۲۰۶۰ در مقایسه با سال ۲۰۲۰ حدود ۶ درصد کاهش یابد. در سال ۲۰۲۰، ۲۱۲۰۰۰ مرگ و میر بیشتر از زاد و ولد در آلمان رخ داده است که نسبت به ۱۶۱۰۰۰ مورد در سال ۲۰۱۹ افزایش یافته است و شکاف رشد طبیعی جمعیت بیشتر شده است. طبق اعلام اداره آمار فدرال آلمان، با وجود افزایش نرخ مرگ و میر جمعیت آلمان در سال ۲۰۲۰ به دلیل تأثیر اپیدمی جدید کرونا، تعداد سالمندان همچنان رو به افزایش است. جمعیت ۸۰ سال به بالا نسبت به سال قبل ۴.۵ درصد افزایش یافته و به ۵.۹ میلیون نفر رسیده است که باعث افزایش مستمری، طلا و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی شده است.

طبق داده‌های بانک جهانی، از سال ۱۹۵۰ تا ۲۰۲۰، نسبت جمعیت ۶۵ سال به بالا در آلمان از ۹.۷٪ به ۲۱.۹٪ افزایش یافته است که بالاتر از ۱۶.۶٪، ۱۸.۲٪، ۱۸.۷٪ و ۲۰.۸٪ ایالات متحده، هنگ کنگ، چین و فرانسه است. این کشور در رتبه ششم جهان قرار دارد و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۶۰ به ۲۸.۵٪ برسد. از نظر میانگین سنی، طبق داده‌های CIA World Factbook، میانگین سنی در آلمان از ۳۴.۲ سال به ۴۷.۸ سال در سال‌های ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۰ افزایش یافته و در رتبه چهارم جهان، کمی پایین‌تر از ۴۸.۷ سال ژاپن و بسیار بالاتر از ایتالیا، فرانسه، بریتانیا و ایالات متحده قرار دارد. از منظر سرعت پیری، سرعت پیری آلمان پس از ژاپن در رتبه دوم قرار دارد و در کشورهای غربی رتبه اول را دارد. ۴۰ سال طول کشید تا آلمان از جمعیت سالمندی که بیش از ۷ درصد از جمعیت ۶۵ سال و بالاتر را تشکیل می‌داد، به سالمندی عمیق بیش از ۱۴ درصد برسد و این رقم در ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا و ژاپن به ترتیب ۶۵، ۱۲۶، ۴۶ و ۲۴ سال بود.

طبق آخرین داده‌های جمعیتی منتشر شده توسط اداره آمار فدرال آلمان در تاریخ ۲۷ام سال ۲۰۲۰، تا پایان سال ۲۰۱۹، ۱۷.۷ میلیون سالمند ۶۵ سال به بالا در آلمان وجود داشته است که ۲۱.۴٪ از کل جمعیت را تشکیل می‌دهد. جمعیت سالمندان آلمان در ۲۰ سال گذشته ۳۶.۶٪ افزایش یافته است. در پایان سال ۱۹۹۷، جمعیت سالمندان ۶۵ سال به بالا در آلمان ۱۳ میلیون نفر بود که ۱۵.۸٪ از کل جمعیت را تشکیل می‌داد.

زنان ۵۶.۴٪ از جمعیت ۶۵ سال به بالا آلمان را تشکیل می‌دهند، در حالی که این رقم در پایان سال ۱۹۹۷، ۶۳٪ بود. در میان کشورهای اتحادیه اروپا، آلمان کشوری با جمعیت سالمند نسبتاً جدی است. میانگین نسبت جمعیت ۶۵ سال به بالا در اتحادیه اروپا ۱۹.۴٪ از کل جمعیت است و تنها ایتالیا و یونان کمی مسن‌تر از آلمان هستند.

با روند سالمندی، آلمان با کمبود شدید کادر پرستاری مواجه است. طبق گزارش رسانه‌های محلی، آلمان در حال حاضر نزدیک به ۱ میلیون کادر پرستاری دارد و کار پرستاری طاقت‌فرسا است. در پایان سال ۲۰۱۷، حدود ۲.۹ میلیون نفر در آلمان به مراقبت نیاز داشتند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۰، ۴.۱ میلیون نفر به مراقبت نیاز داشته باشند.

در ژوئیه ۲۰۲۰، دولت آلمان برنامه‌هایی را برای افزایش دستمزد کارکنان پرستاری، بهبود شرایط کاری و تقویت آموزش پرستاری اعلام کرد. ینس اشپان، وزیر بهداشت، همچنین از برنامه‌هایی برای استخدام کارکنان پرستاری بیشتر از خارج از کشور خبر داد.

در دسامبر ۲۰۱۹، ۴.۱۳ میلیون نفر در آلمان طبق تعریف قانون بیمه مراقبت طولانی‌مدت به مراقبت طولانی‌مدت نیاز داشتند که در مقایسه با ۳.۴۱ ​​میلیون نفری که در دسامبر ۲۰۱۷ به مراقبت طولانی‌مدت نیاز داشتند، افزایش قابل توجه ۷۱۰ هزار نفری یا ۲۱ درصدی را نشان می‌دهد.

با شناخته شدن مفهوم جدید و گسترده‌تر مراقبت طولانی‌مدت و عمیق‌تر شدن پدیده سالمندی ترکیبی، تعداد افراد نیازمند مراقبت سال به سال افزایش می‌یابد. از نظر تعداد کارکنان درگیر در مراقبت‌های پرستاری، در سال ۲۰۱۷، آلمان ۷۶۴۰۰۰ پرستار در خانه‌های سالمندان و ۳۹۰۰۰۰ پرستار در مراقبت در منزل داشت که در مجموع ۱.۱۵۵ میلیون نفر می‌شود که بسیار کمتر از ۳.۴۱ ​​میلیون نفری بود که در آن سال به خدمات پرستاری نیاز داشتند.

با توجه به توزیع مراکز درمانی و مؤسسات پزشکی در نزدیکی محل سکونت، حدود ۶۷ درصد از افراد نیازمند به مراقبت پرستاری در آلمان در سال ۲۰۱۹ در محیط خانوادگی زندگی می‌کردند و توسط اقوام یا متخصصانی که خدمات مراقبت سرپایی ارائه می‌دادند، مراقبت می‌شدند. اما طبق گزارش مؤسسه جمعیت‌شناسی برلین، بیش از ۷۶ درصد از افراد متولد دهه ۱۹۶۰ (بیبی بومرهای) آلمانی ترجیح می‌دهند مدت بیشتری مستقل بمانند و آزادانه در محل سکونت خود رفت و آمد کنند، نه اینکه صرفاً در خانه از آنها مراقبت شود. در عین حال، ۳۵ درصد از سالمندان جامعه معتقدند که داشتن یک پزشک خانواده کامل و فروشگاه لوازم پزشکی در محدوده مسافت کوتاه پیاده‌روی یا حمل وسایل نقلیه، بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند. به ویژه در شرق آلمان و مناطق روستایی، تراکم توزیع شعب پزشکی و مراکز درمانی کمتر از ۶۰ درصد مناطق توسعه‌یافته غربی است و کمبود کادر پرستاری حرفه‌ای با افزایش سن، جدی‌تر خواهد شد.

هرم‌های جمعیتی - هرم جمعیتی آلمان در سال 2022

آلمان شرقی

در سال ۲۰۲۲، توزیع جمعیت آلمان به شرح زیر است:

مجموع جمعیت	۸۳,۴۲۶,۷۸۸	۱۰۰٪
نوجوان جمعیت	۱۱.۶۲۶.۷۸۶	۱۳.۹۴٪
کار کردن سن جمعیت	۵۳,۲۲۱,۱۵۹	۶۳.۷۹٪
سالمندان جمعیت	۱۸,۵۷۸,۸۴۳	۲۲.۲۷٪

جمعیت در سن کار در سال ۲۰۳۰ کمتر از ۶۰٪ از کل جمعیت خواهد بود. جمعیت سالمندان تا سال ۲۰۳۳ بیش از دو برابر جمعیت نوجوانان خواهد بود. کل جمعیت در سال ۲۰۲۲ به اوج خود یعنی ۸۳,۴۲۶,۷۸۸ نفر خواهد رسید.

در سال ۲۰۵۰، جمعیت سالمندان ۳۰.۴۳ درصد از جمعیت آلمان را تشکیل خواهد داد و مشکل پیری جمعیت جدی است. [آمار جهانی بانک جهانی]

شکل ۲ [آمار جهانی بانک جهانی]

پیشینه تاریخی

از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در سال ۱۹۹۱، جمعیت روسیه به دلایل اقتصادی و اجتماعی زیادی رو به کاهش بوده است. جمعیت روسیه در سال ۱۹۹۳، ۱۴۸.۶ میلیون نفر بود و در سال ۲۰۰۸ به حدود ۱۴۲.۸ میلیون نفر کاهش یافت که کاهشی نزدیک به ۶ میلیون نفر را نشان می‌دهد. از سال ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۸، کل جمعیت روسیه از ۱۴۸.۵ میلیون نفر به ۱۴۲.۷ میلیون نفر کاهش یافت که کاهشی حدود ۵.۸ میلیون نفر را نشان می‌دهد.

در سال ۲۰۱۳، روسیه اولین افزایش طبیعی جمعیت خود را از زمان استقلال تجربه کرد، به طوری که تعداد تولدها ۲۲۹۰۰ نفر بیشتر از تعداد مرگ و میر بود. در سال ۲۰۱۵، کل جمعیت روسیه به ۱۴۶.۳ میلیون نفر افزایش یافت و اهداف و وظایف «مفهوم سیاست جمعیتی فدراسیون روسیه تا سال ۲۰۲۵» را زودتر از موعد به انجام رساند. در سال ۲۰۱۷، کل جمعیت روسیه به ۱۴۶.۸۸ میلیون نفر رسید که دومین بالاترین جمعیت کل روسیه از زمان فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی بود.

با این حال، عوامل اقتصادی و اجتماعی که منجر به کاهش جمعیت روسیه شده بودند، به طور اساسی بهبود نیافته‌اند و فشار نزولی بر جمعیت پس از یک تسکین کوتاه، دوباره بازگشته است. از سال ۲۰۱۸، جمعیت روسیه دوباره شروع به کاهش کرد و این کاهش شیب تندتری به خود گرفته است.

طبق رویه بین‌المللی، وقتی جمعیت سالمندان بالای ۶۰ سال یک کشور ۱۰٪ از کل جمعیت را تشکیل دهد، یا جمعیت سالمندان بالای ۶۵ سال به ۷٪ از کل جمعیت برسد، به این معنی است که آن کشور ورود به جامعه‌ای رو به پیری را آغاز کرده است. «نسبت وابستگی سالمندان روسیه... به ۳۴٪ تا ۳۶٪ می‌رسد. نسبت وابستگی سالمندان در کشورهایی که روند پیری جدی در جهان در همین دوره دارند، عبارتند از: ۱۷.۲٪ تا ۲۴.۲٪ در ژاپن، ۲۴.۱٪ تا ۲۴.۳٪ در بریتانیا و ۲۱.۷٪ در آلمان. ٪~۲۳.۷٪، فرانسه ۲۱.۳٪~۲۴.۸٪. از یک مقایسه بین‌المللی، نسبت وابستگی سالمندان در روسیه در سطح بسیار بالایی است که نشان می‌دهد درجه پیری جمعیت روسیه بسیار جدی است.» در ژانویه ۲۰۰۵، جمعیت ۶۰ ساله روسیه ۱۷.۳۳٪ از کل جمعیت و جمعیت بالای ۶۵ سال ۱۳.۷۲٪ از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند. بنابراین، روسیه در حال حاضر یک کشور واقعاً رو به پیری است.

پس از کاهش اندک در سال‌های ۲۰۱۸ و ۲۰۱۹، وضعیت جمعیتی روسیه، سال ۲۰۲۰ را به طرز غیرمعمولی وخیم کرده است. تحت تأثیر اپیدمی جدید کرونا، تعداد مرگ و میر در سال ۲۰۲۰ در مقایسه با سال ۲۰۱۹، ۱۸ درصد افزایش یافت و به حدود ۲.۱۳۹ میلیون نفر رسید که از این تعداد، حدود ۱۰۴۰۰۰ مرگ مستقیماً ناشی از ویروس جدید کرونا بود. در همین دوره، تعداد تولدها در روسیه حدود ۱.۴۳۷ میلیون نفر بود که نسبت به سال ۲۰۱۹، ۴۴.۶۰۰ نفر کاهش یافته است. تعداد مرگ و میر بسیار بیشتر از تولدها بود و کاهش طبیعی جمعیت، بالاترین میزان از سال ۲۰۰۵ بود. این اپیدمی ورود مهاجران خارجی را محدود کرده است و در سال ۲۰۲۰، روسیه تنها حدود ۱۰۰۰۰۰ نفر را از طریق مهاجرت خارجی جایگزین خواهد کرد. ترکیبی از کاهش طبیعی جمعیت و کاهش شدید مهاجرت خارجی منجر به کاهش جمعیت حدود ۶۰۰۰۰۰ نفری در روسیه در سال ۲۰۲۰ شده است که ۱۸ برابر سال ۲۰۱۹ و بزرگترین کاهش از سال ۲۰۰۳ است.

در سال ۲۰۱۹، نسبت جمعیت بالای ۶۵ سال روسیه ۱۴٪ بود و تا آغاز سال ۲۰۲۱، این نسبت به ۱۵.۵٪ رسیده است. اگرچه پیر شدن جمعیت روسیه به اندازه ژاپن و کشورهای اروپایی جدی نیست، اما به سطح کشورهای توسعه‌یافته‌ای مانند ایالات متحده، استرالیا و کانادا رسیده است و پدیده «پیر شدن قبل از ثروتمند شدن» روز به روز برجسته‌تر می‌شود. دوم، مشکل قدیمی عدم تعادل جنسیتی همچنان حل نشده است. در سال ۲۰۲۱، مردان ۴۶.۳٪ از جمعیت روسیه و ۵۳.۷٪ از زنان را تشکیل خواهند داد و تعداد زنان نزدیک به ۱۱ میلیون نفر بیشتر از مردان خواهد بود.

آخرین نظرسنجی

طبق اعلام اداره آمار فدرال روسیه، تا ابتدای سال ۲۰۲۰، کل جمعیت روسیه ۱۴۶ میلیون و ۷۸۱ هزار نفر بوده است که از این تعداد، بیش از ۳۲ میلیون نفر بالای ۶۰ سال سن دارند که ۲۱.۸ درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.

طبق داده‌های خاص، از ابتدای سال ۲۰۲۰، جمعیت روسیه ۱۴۶.۷۸۱ میلیون نفر بوده است که شامل ۶۸.۰۹۷ میلیون مرد و ۷۸.۶۸۴ میلیون زن می‌شود. بر اساس گروه‌های سنی خاص:

۱) بیش از ۱۸ میلیون کودک ۰ تا ۹ ساله و بیش از ۱۴.۷ میلیون نوجوان ۱۰ تا ۱۹ ساله وجود دارد؛

۲) بیش از ۱۷.۳ میلیون جوان ۲۰ تا ۲۹ ساله، ۲۴.۴ میلیون جوان ۳۰ تا ۳۹ ساله و ۲۰.۳ میلیون جوان ۴۰ تا ۴۹ ساله وجود دارد؛

۳) ۱۹.۸ میلیون بازنشسته ۵۰ تا ۵۹ ساله وجود دارد؛

۴) بیش از ۳۲ میلیون نفر بالای ۶۰ سال سن دارند که ۲۱.۸ درصد از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.

فدراسیون روسیه

در سال 2022، توزیع جمعیت فدراسیون روسیه به شرح زیر است:

مجموع جمعیت	۱۴۴,۷۳۲,۵۱۴	۱۰۰٪
نوجوان جمعیت	۲۵,۶۸۵,۴۵۰	۱۷.۷۵٪
کار کردن سن جمعیت	۹۶,۳۲۹,۳۰۹	۶۶.۵۶٪
سالمندان جمعیت	۲۲,۷۱۷,۷۵۵	۱۵.۷۰٪

جمعیت در سن کار در سال ۲۰۵۱ کمتر از ۶۰٪ از کل جمعیت خواهد بود. کل جمعیت در سال ۱۹۹۴ با ۱۴۸،۹۳۲،۶۴۸ نفر به اوج خود رسید.

در سال ۲۰۵۰، جمعیت سالمندان ۲۴.۱۲ درصد از جمعیت فدراسیون روسیه را تشکیل می‌دهد و مشکل پیری جمعیت جدی است. [آمار جهانی بانک جهانی]

شکل ۲ [آمار جهانی بانک جهانی]